- ορείτις
- ὀρεῑτις, -ίτιδος, ἡ (Α)βλ. ορείτης.
Dictionary of Greek. 2013.
ορείτις
Look at other dictionaries:
ορείτης — ὀρείτης, ὁ, (θηλ. ὀρεῑτις, ίτιδος (Α) 1. ο κάτοικος τών ορέων, ορεσίβιος, βουνήσιος 2. ονομασία ενός λίθου 3. είδος γερακιού. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ὀρει τού ὄρος* (II) (πρβλ. ορει βάτης) + κατάλ. της] … Dictionary of Greek
